Lou Tresor dóu Felibrige - page 1339

(cat. implacablement,
esp.
implacablemen-
te, it.
implacabilmente),
adv.
Implacable¬
ment,
v.
despietadousamen.
R.
implacable.
implacable,
implacaple
(g. 1.),
ablo,
aplo
(cat.
esp.
implacable, it.
implacabile,
lat.
implacabilis), adj.
Implacable.
Traite
mau
implacable.
d.
sage.
l'implacablo souleiado.
mirèio.
Impli,
implica,
v.
empli, emplica.
imploura,
EMPLOüra
(cat.
esp.
port,
im¬
plorar, it.
lat.
imploraré),y.
a.
Implorer,
v.
prega.
Implaure,
oures, ouro,
ouran, ouras,
ouron.
Tout
dinqu'
au-aul
déus
mountsl'implouro
:
Nousto
Damo déu
Cap déu Pount,
Ayudats-me
ad
aquesto
ouro.
cant.
bearn.
Imploura,
implourat
(g.
1.),
ado,
part.
Im¬
ploré, ée.
Implun,
v.
emplun.
impoco,
s.
f.
Empêchement, pierre d'a¬
choppement,
obstacle,
entrave,
difficulté,
dés¬
appointement,
à
Alais,
v.
empachuco.
Ses
pas
au
bout de
vosto
impoco.
lafare-alais.
R.
ipoutèco
?
impost, impot
(lim.), (rom. impost,
em-
post, cat.
imposit,
port,
imposto,
esp.
im-
puesto,
lat. impositum),
s.
m.
Impôt,
v.
leido,
rèvo,
taio, tòuto.
prov.
lim.
Pèr
se
para
de l'impôt
Lou paure
fa
ço que
pot.
imposto
(cat.
esp.
port.
it. imposta,
lat.
imposita),
s.
f.
t.
d'architecture.
Imposte,
v.
lunde,
relais.
Escounde la
clau
sus
l'imposto, 'cache la
clé
sur
l'imposte.
Impoucrito,
v.
ipoucrito.
impoulidesso, impoulitesso
(1.),
S.
f.
Impolitesse,
v.
groussiereta.
Cal pas
fa impoutitesso à degus.
j.-p.
couzinié.
11.
impoulit.
impoulit, ido
(lat.
impolitus), ad]'. Im¬
poli, ie,
y.
mal-ounèste,
mau-courous.
Noun
crési
pas que
sigui
estat
impoulit.
nouvelliste
de nice.
impouliti, impoülitic
(g.
1.),
ico
(cat.
impolitich,
esp.
port.
it.
impolitico),
adj.
Impolitique.
R.
in,
pouliti.
impounderable, ablo
(cat.
esp.
impon-
■derablel,
adj.
t.
se.
Impondérable.
impoupulàri, Ario
ou
àri,
adj.
Impopu¬
laire.
Aprèp
abé cruchit
un
trône
impoupulàri.
j. jasmin.
R.
in,
poupulàri.
impoupular1ta, impoupulaiîitat
(g.
1.),
s.
f.
Impopularité. R. impoupulàri.
impourta
(rom.
inportar,
cat.
esp.
port.
importar,
it. lat.
importaré),
v. a.
et
n.
Im¬
porter,
introduire,
y.
adurre,
intra
;
être
important.
Se
conj.
comme
pourta.
Pau
m'importo,
peu
m'importe.
Impourta,
iiipourtat
(g. 1.),
ado,
part, et
adj.
Importé,
ée.
impourtable, Empourtable
(esp.
im¬
portable,
lat.
importabilis), adj. Intoléra¬
ble,
y.
insupourtable. II. in,
pourtable.
impourtacioun, impourtacien
(m.),
im-
pourtaciéu
(1.
g.
d.),
s.
f. Importation.
Nous
parles
que
d'espediciéus,
D'espourtaciéus, d'impourtaciéus.
j.
azaïs.
R.
impourta.
impourtanço,
impourtàncio
(g.),
im-
pourtàxci
(m.), eipoitrànci
(d.), (cat.
esp.
port,
importància,
it.
importansa),
s.
f.
Importance.
Li
es
de pau
d'impourtanço.
p. vidal.
Es
uno
mesclo
d'impourt'anci.
c.
brueys.
R.
impourta.
IMPLACABLE
IMPROUBABLE
impourtant,
anto
(cat. important,
esp.
port.
it.
importante), adj. Important,
ante.
Quaucarèn
d'impourtant,
une
chose im¬
portante;
impourtànti recoumandacioun,
impourtàntei
recoumandacien (m.), im-
pourtantos
recoumandaciêus
(g. L),
recom¬
mandations
importantes. R.
impourta.
impourtun, empourtujy
(rh.),
impour-
tu
(1.),
empoürtü
(d.),
empourtus
(Réz.),
(rom.
enportun,
enportu,
emportus,
cat.
importu,
esp.
port.
it.
importuno, lat.
im¬
portunas),
adj.
et
s.
Importun,
une, v.
em-
oarrassous,
pegous
;
obèse, à
Réziers,
v.
gros.
Impourtùni demando, demandes impor¬
tunes.
Voueste
discours
m'es
impourtun,
Ièu n'amarai
jamai degun.
c.
brueys.
Luen deibrut de la vilo
e
d'un mounde
impourtun.
a.
crousillat.
prov.
Impourtun
coume un
credilour.
Paureta fai l'ome
impourtun.
impourtun
a, empourtuna
(a.
d.),
em-
pourtuma
(lim.),
(rom.
emportunar, cat.
port.
esp.
importunar, it.
importunaré, b.
lat.
importunari)
,
y. a.
Importuner,
v.
cournifuslibula, eissourba, enfeta, fouti-
masseja,
seca.
Vau
res
impourtuna,
je
ne
vais importu¬
ner
personne
; nous
impourtuno forço,
cela
nous
gêne
beaucoup.
Lou
jour m'impourtuno,
la
nue
metrebouelo.
c. brueys.
prov.
Quand
as un
bon ami,
fau
pas
l'impourtuna.
Impourtuna,
impourtunat
(g.
1.),
ado,
part,
et
adj. Importuné,
ée.
R. impourtun.
impourtunamex
(rom.
emportunamen,
cat.
importunament,
esp.
port.
it. impour-
turiamente), adv. Importunément.
R. im¬
pourtun.
impourtuxeta,
empourtumta
(d.),
im-
pourtunitat
(g. 1.
)
,
impourtunaciéu
(rouerg.), (rom.
emportunitat,
cat.
impor-
tunitat,
it.
importunità,
esp.
importuni-
dad, lat.
importunitas, atis),
s.
f. Importu-
nité,
v.
enfetarié.
Escusarés
moun
impourtuneta.
a.
chastanet.
Impousa,
v.
impausa.
impousicioux
,
empousicioun, impou-
SiciEN
(m.),
iMPousiciÉu (1.
g;
d.), (rom.
imposicion,emposition,
impositio,
empo-
sitio,
empausacio,
cat.
imposició,
esp. im¬
position,
it. imposizione, lat.
impositio,
onis),
s.
f.
Imposition, action
d'imposer les
mains,
de lever des impôts,
impôt,
v.
impost,
taio
;
terme
d'imprimerie.
Paga sis
impousicioun,
payer
ses
contri¬
butions.
impoussible, empoussible
(rh.),
im-
poussiple
(g.
1.),
iblo, iplo
(rom. inpos-
sible,
cat.
impossible,
esp.
imposibje, it.
impossibile, lat.
impossibilis),
adj. Impos¬
sible.
M'es
impoussible, il
m'est
impossible, cela
m'est
impossible.
Impoussible ?
cridè lou gigant, acò 's
un
mot
de
bèsli.
g.
b.-wyse.
prov.
Rén
d'impoussible à i'ome,
que
lou
mèu.
impoussible,
s. m.
Impossible.
Gagna
l'impoussible,
gagner
l'impossible;
fariéu
Vimpoussible, je ferais l'impossible
;
à
l'impoussible, d'une manière impossible.
prov.
L'impoussible
Es mai que
pénible.
R.
impoussible
1.
impoussibleta,
impoussibilita
(d.),
impoussibilitat
(1. g.), (rom.
inpossibi-
litat,
cat.
impossibilitat,
esp.
impossibili-
dad, it.
impossibilità, lat.
impossibilitas,
atis),
s.
f.
Impossibilité.
impoustaire
,
s. m.
L'Impostaire
,
nom
d'une
ferme
du
département du
Gard.
R. im¬
post.
iMPOUSrouR,
ouro
(cat.
esp.
port.
lat.
■127
impostor, it. impostore),
s.
Imposteur,
v.
agouraire,
embulaire, gabo-mounde,
pas-
to-messorgo.
Veiras
plus rire de
ma
fàci,
Vil
impoustour !
calendau.
IMPOUSTURO
(cat.
esp.
port.
it.
impostu¬
ra),
s.
f.
Imposture,
v.
bulo.
Laire,
marrido
lengo
e
mouslre
d'impousturo.
l.
roumieux.
prov.
Parlo
pèr
naturo,
Noun
pèr impousturo.
Impouteca,
impoutèco,
v.
ipouteca,
ipou¬
tèco.
IMPOUTÈNCI,
IMPOUTÈNÇO
(niç.),
IMPOU-
TÉNCio
(g.),
IMPOUTENÇO
(Ì.),
(rom.
inpo-
tencia,
cat.
esp.
port,
impotència, it.
impo-
tenza,
lat.
impotentia),
s.
f.
Impotence;
im¬
puissance,
v.
aespoudé.
impoutènt
,
nipoutènt
(m.),
impou-
tent
(g.
1.),
ènto,
ento
(rom.
inpoten,
impotens,
cat.
impotent,
esp.
port.
it.
im¬
potente, lat.
impotens,
entis),
adj.
et
s.
Im¬
potent,
ente,
v.
aespoudera, encrepita,
es-
troupia; impuissant,
ante,
v.
despoutenta
;
idiot,
ote,
y.
gargamèu,
imperit.
Si
fraire,
paure,
malaut
e
impoutènt.
j.
roumanille.
Mai que
pôu
sa
ràbi impoutènto?
p.
giéra.
IMPRATICABLE,
IMPRATICAPLE
(g.
1.),
A-
BLO, APLO
(cat.
esp.
impracticable,
it. im-
praticabile), adj. Impraticable
;
abîmé, ée.
Un ivèr desastrous
A rendu li camin
impraticable,
afrous.
j
désanat.
Dèvi avé la
faclio
impraticablo.
g.
bénédit.
R.
in,
praticable.
imprecacioun,
imprecacien
(m.),
im-
precaciéu
(l.
g.), (cat.
imprecació,
esp.
imprecacion, it.
imprecazione, lat. impre-
catio,
onis),
s.
f.
Imprécation,
v.
escoumen-
ge.
esperjur,
juramen,
maladicioun,
pa-
ter
bourret..
Quand
lou
repréni,
noun me
pago
Que de dès milo
imprecaciens.
g.
zerbin.
Impregnado,
v.
empregnado.
imprenable, empkenable,
empren'a-
ple
(g.
1.),
ablo, aplo
(rom.
imprenable,
emprenable,
cat.
imprenable), adj. Impre¬
nable.
Vous
rendrés
aquel
lioc
imprenable.
d.
sage.
Uno
imprenablo
fourlaresso.
c.
brueys.
R.
in,
prenable.
imprescritible, iblo
(cat.
esp.
impres¬
criptible, it.
imprescrittibile,
lat.
imprees-
criptibilis),
adj.
Imprescriptible.
Impressiéu,
impressioun,
impressiouna,
y.
empressioun, empressiouna
;
imprèsso,
v. em-
prèsso.
imprestable, ablo
(cat.
imprestable),
adj. Qu'on
ne
peut
prêter. R. in,
prestable.
imprevenènço,
s.
f.
Imprévoyance,
v.
destinèmbre.
R
'.in,
preven'enço.
imprevist
,
imprebist
(g. 1.),
isto
(cat.
imprevist,
espt
port,
imprevisió),
adj. Im¬
prévu,
ue.
A
l'imprevisto, à l'improviste.
Lei
sacrestan
troublât
pèr la
ruso
imprevisió.
j.
rancher.
R.
in,
previst.
Imprima,
imprimaire,
imprimarié,
pour
empremi,
empremèire, empremarié
;
imprin-
cipia,
v.
emprincipia.
impromptu
(mot
latin),
s. m.
Impromptu,
v.
improuvisado.
Lou
moussèu que
faguè lou
mai de brut
es
aquest
impromptu
dóu paire
Bertet.
arm.
prouv.
impropre
,
opro
(rom. cat.
impropri,
port.
it.
improprio, lat.
improprius),
adj.
Impropre.
improubable
,
ablo
(cat.
improbable),
adj.
Qui
n'est
pas
probable.
R. in,
proubable.
1...,1329,1330,1331,1332,1333,1334,1335,1336,1337,1338 1340,1341,1342,1343,1344,1345,1346,1347,1348,1349,...2382
Powered by FlippingBook