Lou Tresor dóu Felibrige - page 1876

664
GO,
ÈISO (rom.
pugnais,
pudnais, putnais,
aisa,
it.
punas),
adj.
et
s.
Punais, aise,
v.
alen-pudènt,
empèsto-narro.
N'en
sort
un
alen
tout
punais.
b. royer.
A la
pensado
d'Haraan lou punais.
cantique juif.
Pèrlou mouyen
das
muscardins
Lous
punais troumponla gabeilo.
c. brueys.
La
Font
Punaiso
,
nom
d'une fontaine
sulfureuse, à
Morières
(Vaucluse);
pero pu¬
naiso,
petit
muscat,
variété
de poire;
erbo-
punaiso,
tanaisie
commune.
R. pudis,
nas.
PUNAISO, PENA ISO
(rh.),
PÜGNAISO,
PEN-
NAISO, PENNA1RO
(1.),
PURNACHO
(g.),
PU-
NÈiso(auv.),
s.
f.
Punaise,
v.
belaujo, cime,
cince.
Escracha
coume
uno
punaiso
,
écraser
comme
une
punaise
;
plat
coume
uno pu¬
naiso,
plat
comme
une
punaise;
erbo-de-la-
punaiso,
grande
consoude.
Pnnàssi,
v.
poulinasso
;
puncha,
v.
pouncha
;
puncelatge,
v.
piéucelage
;
puncello,
v.
piéu-
cello;
puneièro,
v.
pougnadiero.
puxeiseto
,
punaiseto
(1.),
s.
f.
Petite
punaise
;
puceron, v.
nieroun. R. punaiso.
puneisié,
puneisiero
(auv.),
punaisiè,
penaisiè
(1.),
s.
Natte
ou
claie d'osier
que
l'on
met
dans
un
lit
pour
ramasser
les
pu¬
naises^'. cimié,
banastoun
;
grand jonc
de
marais,
v.
jouncas.
Amagat
dins
lous punaisiès.
a.
langlade.
R.
punaiso.
puneisoun,
penaisoun
(rh.),
s. m.
Petite
punaise. R.
punaiso.
pune1sous
,
punaisous
(1.),
ouso,
ouo,
adj.
Plein
de
punaises,
v.
empuneisi. R.
pu¬
naiso.
puneja,
v.
n.
et
a.
Baisotter,
en
Gascogne,
y.poutouneja.
R.
puna.
Pung,
v.
poung
;
punge, v.
pougne
;
pun-
gènt,
ènto,
v.
pougnènt, ènto
;
pungirico,
v.
poungirico
;
punh,
v.
poun.
Pt'Ni,
PUGNI
(g.),
(rom.
punir,
punhir,
cat.
esp.
port,
punir, it.
lat. punire),
v.
a.
Punir,
v.
castiga.
indicatif
présent.
Prov.
punisse,
isses, is, issèn,
issès,
isson.
Mars,
punissi, isses,
isse,
issèn,
issès,
is¬
son.
Bord,
punissi,
issis,
is,
issèm,
issèts,
issen.
imparfait.
Prov.
punissieu,
ies,
iè,
ian,
ias,
ien.
Bord,
punièui,
ièues, lèue,
iêuen,
ièuets,
ièuen.
prétérit.
Prov.
puniguère
ou
puniguèri (m.),
ères,
è,
erian,
erias,
èron.
Bord,
puniri,
iris, i,
irem,
ìrets, iren.
futur.
Prov.
punirai,
ras,
ra,
ren,
rés,
ran.
Bord,
punirai,
ras, ra,
ram,
rats,
ran.
conditionnel.
Prov.
punirièu,
ries, rie,
rian, rias,
rien.
Bord,
puniri,
rès,
rè,
rem,
rets,
rèn.
impératif.
Prov.
punisse
ou
punis (1.), issen,
issès.
Bord,
punis,
nim,
nits.
subjonctif.
Prov.
que
punigue
ou
punisque (1.)
ou pu¬
nissi
(m.),
gues, gue, guen,
gués,
gon.
Bord, que
punissi,
issis,
issi, issim,
issits,
issin.
subjonctif
imparfait.
Prov. que
puniguèsse,
esses,
èsse,
essian,
essias,
èsson.
participe
présent.
Prov.
punissent,
puniguent
(1.), punint,
pu¬
gnin,
punins (g.).
Lou
bon
Dieu
te
punira,
Dieu
te
punira.
Se
puni, v.
r.
Se punir.
Puni,
punit
(g.
1.;,
ido,
part, et
adj.
Puni, ie.
Fugué
puni de
mort.
arm.
prouv.
PUNI,
PUNIC
(g. 1.),
ico
(rom.
punie,
pu-
PUNAISO
PURGA
nicenc,
cat.
punich,
esp.
it.
port,
punieo, lat.
pumeus),
adj. Punique,
v.
Cartaginès
;
é-
carlate
(vieux),
y.
escarlatin.
Puniaic,
aigo,
v.
pugnaic,
aigo.
punicioun,
punicien
(m.),
puniciéu
(1.
g.),
(rom.
punieio,
punitio,
puncio,
puni-
rnen,
cat
.punieio,
esp.
punicion, it.
puni-
zione, lat.
punitio, onisj,
s.
f.
Punition,
v.
castiguèri.
punimen
(rom. punimen, it.
punimento),
s. m.
Action
de
punir, châtiment,
v.
casti.
Quand countè à Jirome
un
parié
punimen.
lou
rabaiaire.
R.
puni.
punissable,
ablo,
adj. Punissable,
v.
castigadou.
Noun
empremirai
rèn
de
ço
qu'es punissable.
j.
désanat.
R.
puni.
Punja,
v.
plounja;
punt,
v. poun ;
punta,
v.
pouncha,
pounta
;
puntado,
v.
pounchado.
puntagut, udo,
adj.
Qui
ala
pointe
ai¬
guë,
en
Béarn,
v.
pounchu. R.
punto,
agut.
puntat,
s.
m.
Puntat
de
lano(g.), bras¬
sée
de
laine,
v. aus.
R.
punta.
Punteja, puntejadis,
v.
pouncheja;
puntet,
punteto,
v.
pouncheto
;
puntiè,
v.
pountié;
puntilha,
puniilheja,
v.
pounchfja.
puntis,
n.
de
1.
Pointis
(Iiaute-Garonne);
Puntis,
nom
de
fam.
gasc.
R.punto.
Punto,
v.
pouncho
;
puntou,
v. pounçoun.
puntoi's,
n.
de 1. Puntous
(Hautes-Pyré¬
nées). R. punto.
Punxa,
v.
pouncha
;
puo
(pie),
v.
pigo
;
puo
(dent),
v.
pivo;
puonou pour
poundou
;
puorc,
v.
porc
;
puoro,
v.
apiolo
;
puorre,
v.
porre ;
puorto,
v.
porto
;
puos pour pos
(tu
peux)
;
puost,
v.
poste; puot,
v.
piot
;
puot
(il
peut),
v.
poudé;
puou
(poil),
v.
péu;
puou
(pou), puoui,
puoulh,
v.
pesou;
puouiet, puoulhet,
v. pe-
souiet;
puouietié,
puoulhetiè,
v.
pesouietié
;
puouligno,
v.
pesoulino; puoutira,
v.
péu-tira.
puoulhano,
n.
de 1.
Pouillane, près
Mens
(Isère). R.
puou.
Pupado,
v.
poupado.
pupat,
n.
p.
Pupat,
nom
de
fam.
gasc.
R.
pupo.
Pupi,
v.
pipin
;
pupido,
pupidoun,
v.
pepi-
do,
pepidoun.
pupilàri, ÀRio
(rom.
pupillari,
cat. port.
pupillar,
esp.
pupilar, it. pupillare, lat.
pupillaris), adj.
t.
de droit. Pupillaire.
pupilarita
,
pupilar1tat
(g.
1.),
(rom.
pupilar itat,
pupillariiat, pupularita.t,
pupillaretat),
s.
f.
Pupillarité, état de
pu¬
pille.
R. pupile.
pupile
,
pupille
(1.),
pupil, pupi
(m.),
pipiéu
(a.),
ilo, illo
(rom.
pupilli, pupil,
pobeyl,
cat. port.
it.
pupillo,
esp.
pupilo, lat.
pupillus,illa),
s.
Pupille, enfant
qui
a un
tu¬
teur
;
orphelin, ine,
v.
ourfanèu
;
Pupil,
nom
de
fam.
provençal.
Moun
frair'e
es
pipièu,
mon
frère
est
mi¬
neur
;
de bèn de
pipièu, des biens de mineur,
v.
pipièu.
Vènjo l'aular
e
lou
pupile.
dageville.
S'a rauba
quàuqueis
efèt de
soun
pupile.
f. vidal.
Uno
poulido filho leissado
pupilo de
soun payre.
j. roize.
Quand
tremountè,
siguères
moun
pupi.
v.
gelu.
pupilo, pupillo
(1.),
pepido
(esp.
pu-
pila,
cat. port.
it. lat. pupilla),
s.
f. Pupille
de
l'œil,
v.
nino,
petito, uecho,
vistoun.
Dequ'ai
à
la pupilo?
que
vese!
b. floret.
pupio,
n.
p.
De
Pupio,
nom
de fam.
prov.,
(15e
siècle).
pupitre,
poupitre
(m
),
pepitre, pa-
pitre
(1.),
pipitre
(lim.), (it.
yon.pulpito,
lat.
pulpitum),s.
m.
Pupitre,
v.
letrin
;
niais,
aise,
v.
nèsei.
Aiglo-pupitre, pupitre
représentant
deux
aigles
aux
ailes déployées.
Vès mi libre
sus moun
pupitre.
l. de
berluc-perussis.
Que de bèstio
à
servi,; cado
jour, pèr
pupitre !
j.
bessi.
M'a fac.h vira
coumo un
poupilre.
g. zerbin.
Pupla,
puplado, puple,
v.
poupla, pouplado,
pople
;
puplia,
puplic,
puplica,
v.
publi,
pu¬
blica;
pupliè,
v.
pibo.
puplu, picoral-blu,
s. m.
Torche-pot,
oiseau,
en
Rouergue,
v.
plagnòu. R.
onoma¬
topée.
pupo, pubo
(bord.),
pupu,
puput, put-
put, peput
(rouerg.), pupudo(périg.),
(rom.
lat.
upupa),
s.
f.
Huppe, oiseau,
en
Guienne,
v.
petugo,
poupu, upego.
Lou
jai, la
puput
que
porten
la
tufo.
a.
chastanet.
R.
onomatopée.
pur,
pu
(1.
g.),
piur
(Velay),
puer
(m.),
uro,
ùrio
(g.),
(rom.
cat.
pur, ura, esp.
port.
it.
puro,
lat. purus),
adj. Pur,
ure,
v.
blous, escrèt,
espura.
De vin
pur,
du vin
pur
;
pouisoun
tout
pur,
vrai
poison
;
vierge
mai
que
puro,
vierge
très
pure;
la
verita
puro,
la
pure
vé¬
rité
;
de
pùri
messorgo,
de
purs mensonges
;
de
pûris envencioun, de
pures
calomnies
;
li purs
esprit, les
purs
esprits; béure
pur,
boire
sec.
prov.
En
aigo
puro
Barco seguro.
Pures,
uros,
plur. lang.
de
pur, uro.
pur,
s. m.
Épure,
dessin,
v.
dessin.
Tira
lou
pur,
tracer
l'épure.
R.
pur
1.
Pur
(pus),
v. pus
;
pur
(pou),
v.
pesou
; pur
(donc),
v.
puro.
pura
(lat.
purare),
v. a.
Épurer,
apurer,
v.
apura.
Oli
pura,
huile
épurée.
Pura,
aphèr.
de
supura ;
pura,
puraire,
pour
ploura, plouraire.
pukamen
,
puromen
(1. g.),
(rom.
pura¬
ment,
puraments,
puramens,
cat.
pura¬
ment,
esp.
port.
it. puramente),
adv. Pure¬
ment.
Puramen
e
simplamen,
purement
et
sim¬
plement
;
puramen
pèr
soun
plasè, unique¬
ment
pour son
plaisir. R.
pur.
Pure,
v.
porc.
purèio
,
purèo
(1.),
perèo (nie.), (lat.
purata
pisa),
s.
f. Purée,
v.
faufra,
papo-
lo,
pôutilio.
Lous
aurièi reduchs
en
purèio
0
manjats
en
galimafrèio.
c. favre.
La fino coustelelo
es
bono
U la
purèio.
a.
guira.ut.
Purèsi,
sync.
de
plurèsi.
puret, Eto,
adj. Agréablement
pur, assez
pur.
Sabien lou
béure
e
lou
teta
Tout
puret,
pèr
noun
lou
gasta.
c. brueys.
R. pur.
pureta
,
puretat
(1.
g.), (rom.
purtat,
purdat,
cat.
puritat,
it. purità,
esp.
puri-
dad, lat.
puritas, atisj,
s.
f. Pureté
;
chas¬
teté,
v.
casteta.
Lou Diéu de
purela.
dom
garnier.
Richesso
e
pureta
s'atrovon dins li flour.
r.
makcelin.
prov.
Pureta
de counsciènci
Vau mai que
bèn
e
sciènci.
purga, purja
(a. lim. d.),
(rom.
purgar,
prugar,
cat.
esp.
port,
purgar,
it. lat.
pur-
gare),
v.
a.
etn.
Purger,
nettoyer,
v.
neteja,
pourga ;
curer
un
fossé,
v. cura
;
tourner,
commencer
à
mûrir,
v.
pourgueja, veira.
Purgue,
gues, go, gan, gas, gon, ou
(m.)
puèrgui,
uergues, uergo, urgan, urgas,
uergon.
Purga
la canaio, chasser les fripons
;
li
rasin
purgon,\e raisin
tourne;
fiho
que
purgo,
fille qui devient
nubile.
Fau bèn que
puérgui
ma
coulèro.
c.
brueys.
plov.
Mau
de tèsto vòu
manja,
Mau
de vèntre vòu purga.
1...,1866,1867,1868,1869,1870,1871,1872,1873,1874,1875 1877,1878,1879,1880,1881,1882,1883,1884,1885,1886,...2382
Powered by FlippingBook