Lou Tresor dóu Felibrige - page 1667

Pachiroc,
v.
passeroun.
pacho,
pato
(auv.),
(rom.
pacha, lat.
pacta),
s.
f.
Pacte,
dans
les
Alpes,
le
Velay
et
le
Languedoc,
v.
pache plus
usité.
Bono
pacho, bon
marché.
prov.
Pacho
facho,
counsèu
pres,
affaire
conclue,
conseil
pris.
En
Dauphiné,
quand
deux enfants
ont
fait
un
marché,
le
plus
intéressé
arrache
et
jette
au
vent
quelques-uns
de
ses
cheveux,
en
disant
:
Pacho
Facho
!
Cènt
escut
pèr la
desfacho,
v.
péu.
pacho
(ail. backen),
s.
f. Joue,
en
Velay
et
Auvergne, v.
gauto,
patello.
Paciio
del
quièu,
fesse.
E
pue
li douno
par
la pacho.
chanson
auv.
1665.
pachò,
pachoc
(1.),
oco, ouco
(esp.
pa-
chon,
flegmatique,
ou
patojo, qui marche
comme
une
oie),
s.
et
adj. Vétilleur, minu¬
tieux,
scrupuleux,
euse, v.
maniacle, meni-
mous,
patet
;
babillard, arde, chipotier, ière,
v.
patricoutiê
;
Patxot,
nom
de fam. catalan.
Te
vos
teisa,
pachoco
!
te
tairas-tu,
bé¬
gueule !
Se
me
fasiéu
devoto,
Dequé dirien li gènt?
M'apeiarien bigolo,
Pachoco, pau-de-sèn.
ch.
pop.
léu siéu
pachoco,
Cregne
pas
la
choco.
dicton
mars.
pachoc,
s.
m.
Paquet de
diverses choses
réunies
sans
ordre,
en
Uuienne,
v.
paquet.
Tt. paco.
pacholo,
pachoro
(m.),
s.
f.
Petit
pacte,
marché
de
peu
de
conséquence,
affaire mini¬
me
;
bavarde,
v.
bardouio.
Faire
pacholo,
faire
marché,
traiter.
Déurian faire quauco
pacholo.
c.
brueys.
Se
pòu
pas
fa
meiour
pacholo.
g.
zerbin.
Charra
coumo
de
pachoro.
p.
mazière.
R.
pacho, pache.
pacholo, pachoro
(m.), (esp. pachorra,
flegme),
s.
f.
Pâtée de
son
et
d'herbes
cuites
que
l'on donne à
la volaille
;
salmigondis,
mélange
de choses disparates, tripotage,
v.
barbouiado
;
gourme,
maladie du cheval,
v.
broumo,
chaucholo,
coucholo,
cura;
blen-
nhorragie,
v.
pisso-caudo,
poujolo.
Jita
de
pacholo,
jeter
sa gourme ;
li
pou-
cèu
an
perèu
la pacholo, les
pourceaux
sont
sujets
à
une
espèce de
gourme.
E
tant
li miòu que
li chivau
Moron
tóiiti de la
pacholo.
a. autheman.
R.
pasto.
pachouca
,
pachoucha,
v.
n.
Vétiller,
faire
ou
dire
des
bagatelles
;
chipoter, tripo¬
ter,
brouiller,
v.
tripouta
;
babiller
sur
des
riens,
v.
barja,
pacliaca.
Pachoque,
oques, oco, oucan, oucas, ocon.
N'es
jamai
las de pachouca (T. Gros),
il
n'est
jamais fatigué de jaser.
E quauque
tèms
lei
fremo
pachouquèron.
j.
diouloufet.
R.
pachoc.
pachoucaire, arello,
airis,
airo,
s.
et
adj. Chipotier, ière, babillard, arde,
v.
pacha-
caire. R.
pachouca.
PACiioucARiÉ,
s.
f. Vétille, babiole, bavar¬
dage,
v.
petòfi.
R.
pachouca.
Pachouco pour
pachoco.
pachouleja
,
pachourleja
(rh.)
,
pa-
choureja
,
pachoulia
(m.),
pachouria
(a.),
v. n.
Faire de
petits
marchés, brocanter,
tripoter,
bavarder,v. patricouleja.R. pacholo.
Pachouliaire,
v.
pachourlo.
paciioulino,
s.
f.
Flaque de boue,
eau
sale,
y.
garouioun,
patoui.
Es
egau,
dins
la
pachoulino
PACHO
PACOULET
Pescas léu
k
la
treboulino.
lafare-alais.
R.
pacholo.
pachouqueja,
pachouquia
(m.),
pa-
chounia
(a.),
v. n.
S'amuser à
des minuties,
tatillonner, vétiller,
bavarder,
lantiponner,
v.
chipouta, pateteja;
jaboter,
babiller,
v.
ba¬
billa.
Après avé
long-tèms
marcandeja,
bricouleja,
pa-
chouqueja.
arm. prouv.
R.
pachouca.
pachouquejaire,
pachouquiaire
(m.),
pachouniaire
(a.),
arello, airo,
s.
Vétil—
lard,
arde, diseur de riens,
causeuse, v.
bar-
douio,
patian.
R.
pachouqueja,
pachounia.
paciiouquet,
pacouquet, eto,
s.
et
adj.
Chipotier, ière, tatillon,
onne,
méticuleux,
euse, v.
menimous, patetoun
;
babillard,
arde,
v.
parauliè.
Taiso-te
,
pacliouqueto,
tais-toi,
péron¬
nelle.
Car
Plagnôu,
un pau
pachouquet,
Perd
un
quart
d'ouro
U
lajournado.
lafare-alais.
R.
pachoc.
pachourlo,
pachourlié,
pachouliai¬
re
(m.),
pachouraire
(a.),
s.
et
adj.
Rrocan-
teur,
euse, v.
broucantejaire.
Pachin-pachourlo,
v. ce
mot.
R.
pacholo.
pachun,
s. m.
Graillon, odeur de suint,
odeur
des
gens
malpropres, faguenas,
v. me-
rinjas.
Lis
cnfantoun
s'enton
lou pacliun, les
petits
enfants répandent
une
odeur.
R.
pasto.
Pachuscla,
v.
patuscla.
paciènci,
pacienço
(niç.),
paciéncio
(rouerg.),
p
acienço
(1.)°
pacinco(lim.), (rom.
patienci,
pacienza,
paciència,
pasciensa,
cat.
esp.
port,
paciència, it. pasienza, lat.
patientia),
s.
f. Patience,
longanimité,
v.
su-
port.
Pacicnci
d'ange, patience d'ange
;
santo
paciènci, patience à
toute
épreuve
;
avé
pa¬
cienci
,
avoir patience
;
perdre paci'enci,
perdre patience
; prene
pacicnci, prendre
pa¬
tience
;
fau embrassa
l'aubre
de la pacièn¬
ci,
il faut s'armer
de patience
; es un
sènso-
paciènci,
c'est
un
impatient;
travai de
pa¬
ciènci,
ouvrage
de
patience.
prov.
Paciènci leissè brûla
soun
oustau.
Paciènci, medecino de
paure.
Emé
Diéu,
l'argènt
e
la
paciènci, l'on vèn à
bout
de
tout.
Emé la
paciènci li
femo
vènon
grosso.
Emé la
paciènci
S'aquisto
sciènci.
De
vertu
e
de sciènci
Es
maire la
paciènci.
Paciènci
Passo
sciènci.
Quau
a
paciènci
a
paradis.
La
paciènci
es
bono
causo,
mai lis
ase
à la
fin
n'en
crèbon.
paciènci,
paciènci-di-mouine,
pacien-
ço
(1.),
cau—de-pacienço
(querc.),
pachen-
ço
(auv.), (rom.
lapaci,'lat.
lapathium),
s.
f.
Patience,
rumez
patientia (Lin.), plante,
v.
fueio-aigro, lapas,
panadello,
rouser-
gue,
sang-ae-dragoun.
Pacicnci de
palun,
patience
aquatique;
paciènci
frisado, patience crépue
;
paciènci
roujo,
patience
sanguine.
pacient, pacient
(1.),
ènto,
en
to
(rom.
pacient,
pacien, pascien, passien,
cat.
pa¬
cient,
esp.
port,
paciente,
it.
pasiente,
lat.
patiens, entisj, adj.
et
s.
Patient,
ente;
so¬
briquet
des
gens
de Ferrais (Aude).
Es pas
forço paciènt,
il
n'est
pas
endu¬
rant
;
sèmblo
un
paciènt, il
a
l'air d'un
condamné.
prov.
Paciènt
coumeun
Loumbard,
pèr forço.
pacienta
,
pacinta
(lim.),
pacienteja,
v.
n.
Patienter,
v.
espera.
Paciènte,
èntes, ènto,
entan, entas, ènton.
Poudès
pacienta,
vous
pouvez
attendre.
Moun
armo
a
pacientat
sus
aquelo
tisanço.
j. de
valès.
455
Tant
pacientar
es
un
suplici.
c.
brueys.
E lou paure
moussu,
falié
que
pacientèsse.
arm.
prouv.
Jan
qu'èro
tant
bounias toujour
pacientejavo.
p.
ferrand.
R.
paciènt.
pacientamen, pacientomen
(1.
g.),
pa-
cienmen
(rom.
patienment,
cat.
pacient¬
ment,
esp.
port,
pacientemente, it.
pazien-
tementej, adv. Patiemment.
Se li
portes
pacientamen,
Saras
urous
eternamen.
a.
peyrol.
Soufri
pacientamen, n'avèn rèn mies à faire.
a.
crousillat.
Escoutas dounc
pacientamen.
c. brueys.
R.
paciènt.
pacientas,
adj.
et
s.
m.
Homme très
pa¬
tient,
pauvre
patient,
v.
pauras.
Mès
aquel utis brico
nou
talhavo
E del
pacientas la faço
escourjavo.
c.
folie.
R.
paciènt.
pacientous,
ouso,
adj.
Qui
a
le
carac¬
tère
patient,
v.
paciènt.
pacifi, pacific
(1.
g.),
ico
(rom.
pacifie,
passific,
ica,
cat.
pacifie,
esp.
port.
it.
paci¬
fico,
lat.
pacificus),
adj. Pacifique,
v.
tran-
quile.
Mar
Pacifico,
mer
Pacifique
;
pacifiqui
nacioun, nations pacifiques.
Mas
Xenophon disiò
que,
s'on
es
pacifie,
L'on
pot
tira
proufiech
fort
grand d'un
enemic.
a.
gaillard.
Faudriè renouvela souvènt
aquélilucho
pacifico.
arm. prouv.
pacifica,
pacifia
(d.), (rom. paci/jîar,
cat.
esp.
port,
pacificar, it.
lat.
pacificaré),
v.
a.
et
n.
Pacifier, calmer,
apaiser
;
tolérer,
passer
quelque chose,
v.
apasima,
ameisa
;
patienter,
v.
pacienta.
Pacifique,
ques, co,
can,
cas, con.
Pacifico tis
erso, o
tempestouso
mar.
mirèio.
prov.
Fau
pacifica la bèsti,
avans
de la
lua.
Pacifica,
pacificat
(g. 1.),
ado,
part, et
adj.
Pacifié,
ée.
Acò li
es amar
coumo
fèu
De la vèire
pacificado.
c. brueys.
pacifiçacioun
,
pacifica
cien
(m.),
pa-
cificac1éu
(1.
g.
d.), (rom.
paçifjîcacion,
esp.
jpacificacion, lat. pacificatio,
onis),
s.
f.
Pacification.
La
pacificacioun
dis
esperit.
a. michel.
Avès bouno entenciéu
De
garda
vostre
edit de
pacificaciéu.
a. gaillard.
pacific
aire, arello,
airis, airo
(esp.
port,
pacificador,
it.
pacificatore, lat.
paci-
ficator),
s.
Pacificateur, trice.
pacificamen,
pacificomen
(1. g.),
(rom.
pacificamen,
pacíficament,
cat.
pacífica¬
ment,
esp.
port.
it.
pacificamente), adv. Pa¬
cifiquement. R. pacífic.
pacificant,
pacifiant
(1.
d.),
anto,
adj.
Qui
pacifie. R. pacifica.
Pacinço,
pacinta,
v.
paciènci, pacienta.
paco*(all.
pack, b. lat.
paccus),
s.
f.
Pa¬
quet,
en
Gascogne,
v.
paquet.
Paco de
telo, rouleau
de toile.
Pressadomen
grumelejon
De pacos
de fiel
Finet
coumo
piel.
j.
jasmin.
Pacobal,
v.
pereilavau.
pacome(lat.
Pachomius),n.
d'h.
Pacôme.
Pacomount,
v.
pereilamount.
pacoulet
(slave
pacolct, cheval
de selle),
n.
p.
Nom d'un valet de
comédie,
dansZerbin.
Tè,
que
li
voues,
k
Pacoulet?
Li
diguèt
uno
vièio souiro.
l.
d'ARVIEUX.
prov.
Es
lou
chin de
Pacoulet,
brando
la
co
en
tôuti.
«
Ce
mot
désignait
autrefois le
cheval
Pé¬
gase
»
(J.-J.-T.
Bonnet).
1...,1657,1658,1659,1660,1661,1662,1663,1664,1665,1666 1668,1669,1670,1671,1672,1673,1674,1675,1676,1677,...2382
Powered by FlippingBook