Lou Tresor dóu Felibrige - page 600

COUCOULÜCIIO
COUCOURDETO
592
Fan
mesuro
cacaluchado.
a.
crousillat.
Galino
cacaluchado,
poule
huppée. R.
coucoulucho.
coucoulücho,
cocoLUCHO(périg.
rouerg.),
coculucho
(1.),
cacalucho
(rh.),
coucou-
hucho, cucurucho
(d.),
cacarucho,
caca-
roucho, coccouroucho
(m. a.),
(esp.
cucu-
rucho,
b.
lat.
quoqueluca
;
lat. cucullus,
capuchon),
s.
f.
et
m.
Coqueluchon,
v. capou-
clioun
;
coqueluche,
maladie,
v.
cabuèrni,
caraco,
mouquet
;
huppe
sur
la tête,
v.
ca-
pclut
;
comble d'une
mesure,
d'une
meule
de
paille,
v.
coumoulun, camelun
;
cage
d'un
moulin
à
vent,
v.
capouclio
;
cône,
sommet
d'une
montagne,
v. mourre.
Dounarai
ma
frucho,
Uno grosso
eimioo
e
la cacalucho.
j. roumanille.
Mai de tei bèllei
flous,
de
ta
poulido frucho
Qu'il
toun
ouert
felibren
vap
faire cacarucho
Cadun sentira lou
perfum.
m.
bourrelly.
COUCOULUCHOUX
,
COUCOULUCHOU
(1.)
,
CACALUCHOUX
(rh.),
CUCURUCHOUX,
CACA-
ruchoux
(m. a.),
s. m.
Petit
comble, petit
cône de
montagne
;
nom
porté
par
certains
sommets,
dans
les
Alpes,
v.
cimoun;
chignon,
v.
cougnougnou.
R. coucoulucho.
coucoumar, coucouma
(d.), (lat.
cucu-
mer,
vase),
s.
m.
Coquemar,
bouilloire,
pot,
v.
boulidou, escaufaire,
toupin;
cruche à
vin,
en
Rouergue,
v.
poutarras;
nigaud,
v.
bedigas.
Gros
coucoumar,
gros
nigaud.
Mandèt querre un gros coucoumar.
c. favre.
coucoumaroet,
s. m.
Petit
coquemar,
v.
toupinet. R.
coucoumar.
Coucoumaro,
v.
coucoumello.
coucoumbèr,
s. m.
Faire lou
coucoum¬
bèr, être dans
la
prostration, manifester
une
grande tristesse,
en
Daupliiné.
Fas bèn lou coucoumbèr
!
Sies
plus triste,
ma
fe, qu'un bègo-fi
d'ivèr
!
r.
grivel.
R.
coucoumbre-fèr ?
COUCOUMBRASSO,
COUCOUROUMASSO(rh.),
COUCOUMOURASSO,
COUCOUMOULASSO,
COU-
COUMELASSO, COUCOUMASSO,
COUGOUMAS-
so,
s.
f.
Concombre
ou
calebasse
dont les
pâ¬
tres
se
servent
en
guise
de
trompe,
v.
bicu
;
concombre sauvage,
momordica
elaterium
(Lin.), plante,
v.
cougoumas,
gisclet
;
bryone,
couleuvrée,
plante,
v.
brioÙÀno,
coucour-
dasso, couloumbre,
tuquiè.
Dins
sa
coucouroumasso
a
boufa.
f. gras.
R.
coucoumbre.
coucoumbre,
cougoumbre
(m.),
coux-
coumbre, couloumbre
(1.),
coudoumbre,
couiioume, coudoubre
(rouerg.), (rom.
cat.
cogombre,
esp.
cohombro,
lat. cucumis,
e-
risj,
s.
m.
Concombre;
trolle
d'Europe,
plan¬
te,
v. coucoun-rous
;
sot,
v.
faiòu
;
Cogorn-
bles,
Cogomblis,
noms
de
fam.
méridionaux.
Pichol
coucoumbre,cornichon',nas
coume
un
coucoumbre,
nez
difforme.
Mi
mandon
sus
lou
nas
un
moussèu de coucoumbre.
p.
bellot.
prov.
Jaune
coume un
coucoumbre.
coucoumbre-d'ase
,
coucoujibre-fèr,
s. m.
Concombre sauvage,
plante,
v.
coucoum¬
brasso.
coucoumbre-de-mar,
s. m.
Concombre
de
mer,
espèce d'holoturie, zoophyte.
couxcoumhre
-
serp
,
s.
m.'
Concombre
serpent,
plante
cultivée.
coucoumbret,
s. m.
Petit
concombre
;
momordica elaterium
(Lin.),
plante,
à Nice,
v.
coucoumbrasso. R. coucoumbre.
Coucoumelasso,
v.
coucoumbrasso.
coucoumello, cougoumello, cucu-
mello
(a.),
coucoumaro
(lat. cucumella,
sorte
de
vase,
bâton ferré),
s.
f.
Agaric
orbicu-
laire
blanc, bolet
comestible,
v.
campagnòu,
pradelet
;
nombril de
Vénus,
plante,
v.
cou-
coureleto, curbecello,
escuclet;
nymphéa,
dans
l'Hérault,
v.
ninfbio
mamelon,
bouton,
fer d'une
toupie,
v.
coucoum'eu
;
nigaud,
au-
de,
v.
nèsci.
Blanco mai que
la coucoumello.
l. de ricard.
De
bon,
que
plourarièi? Siéu
pa
'no
coucoumello.
a.
langlade.
coucoumello-blaxco,
s.
f.
Oronge
blan¬
che,
agaricus
ovoïdeus albus
(Bull.),
cham¬
pignon,
v.
boulo-de-n'eu,
coueino,
coucour-
lo,
sant-miquclenco.
coucoumello
-
GRiso,
s.
f.
Agaric
en-
gaîné, agaricus
vaginatus (Bull.),
champi¬
gnon,
v.
boutaire, griseto.
coucoumello-jauxo,
s.
f.
Variété
de
l'a¬
garic engainé,
agaricus
vaginatus,
var.
au-
rantiacus
(Bull.)
; oronge,
champignon jau¬
ne,
v.
aranjado,
roumanèu.
coucoumet, cougoumet
(lat.
cucuma,
vase),
s. m.
Fossette,
en
Languedoc,
v.
pa-
rantoun ;
champignon
en
boule,
non encore
développé.
Jouga
au
coucoumet,
jouer à
la
fossette
;
grasselo
coumo
un
cougoumet
(G. d'Astros),
v.
cougoumas.
coucoumèu, cougoumèu,
courgoumèu
(m.),
coucoumèl,
cougamèl,
couamèl(L),
COUOMÈl
(rouerg.),
(lat.
cucumella,
bâton
ferré),
s.
m.
Bouton, mamelon,
fer
de
toupie,
v.
cas,
cassoun,
clavèu;
goulot
d'une
cru¬
che,
v.
broussoun;
oronge
blanche,
champi¬
gnon, v.
coucoumello
;
nigaud,
v.
bedigas.
Mai lous
a
'mpouisounats amé de cougamèls.
j.
latjrès.
Uno trancheto de vedèl
Am
uno sausso
al couamèl.
m.
barthés.
coucouMiLHa,
s. m.
Colin-maiflard,
en
Dauphiné,
v.
cato-orbo, clucho-barbo.
Coucoumilho,
v.
camoumilho.
Coucoumoulasso,
coucoumóurasso,
v. cou¬
coumbrasso.
coucoux, coucou
(rom.
coco, cogos,
it.
cucco),
s.
m.
Coque,
enveloppe d'un
œuf,
v.
cruvèu
;
t.
de
nourrice, œuf
(for.
cacò,
caca-
gnò),
v.
chochoi, iòu
;
cocon
de
ver
à
soie,
v.
fourreu
;
jeune
oronge,
champignon,
v.
coucourlo,
mujolo, ôuviero
;
bouton de
rose, v.
boutoun
;
gâteau
,
en
Guienne
et
Querci,
v.
fougasseto.
Coucoun de
relicle,
reliquaire
ovale
;
cou-
coun
de
paumié, datte, fruit du
palmier
;
faire
soun coucoun,
filer
son cocon
;
aller à
la
selle
;
pôusito de
coucoun,
cle
coucous
(1.),
récolte de
cocons
;
i
coucoun,
pèr li
coucoun,
h
la
récolte
des
cocons;
couraelado
de
coucoun,
chapelet
de
cocons
de
graine
;
coucoun
de
grano, cocon
pour
graine
;
cou¬
coun
double,
cocon
double
;
coucoun
blanc,
rous,
verd,
cocon
blanc,
roux,
verd
;
cou¬
coun
satina,
velouta,
cocon
défectueux,
à
contexture
lâche;
coucoun
pica,
cocon gre¬
nu
;
coucoun
baba
,
parpaiouna,
v.
ces
mots;
Pue-Coucoun,
Puech-Cocon, près Gé-
nérac
(Gard); Sant-Jan
de
Coucoun
(b.
lat.
de
Cocono,
de
Cucone),
Saint-Jean
de
Co¬
con
(Hérault),
noms
de
lieux. R.
coco
1.
coucoux-rous,
coucou-rous
,
erbo-
dal-coucoux
(1.),
s.
m.
Trolle
d'Europe,
renoncule
de
montagne,
boule d'or, plante
a
fleur
jaune,
v.
couguièu, coucoumbre. R.
coucoun,
rous.
coucouna, coucoula
(g.),
coucougna,
couxgougxa, gouxgougxa,
cocouxa
(lim.),
cacouna,
cacougxa
(1.),
v. n.
et
a.
Faire
son
cocon
;
pondre,
v.
pounclre
;
choyer,
dorloter, délicater,
v.
acachouli,
pouleta,
tintoula.
Coucoulo
sous
paurets.
j.
jasmin.
prov.
La
galino
noun coucouno,
Se la
dono
noun
ié douno.
Se
codcouna,
se
coucoula
(d.),
v.
r.
Se blot¬
tir,
se
tapir
;
se
choyer,
v.
acoucouna.
Coucounat,
coucoulat
(g.),
ado,
part.
adj.
et
s.
Choyé,
gâté,
ée
;
personne
qui
se
choie
;
niais,
sot;
dévot
outré,
superstitieux,
euse.
R.
coucoun.
coucouNADo,
coucoulado
(rouerg.),
s.
f.
Tas de
cocons, amas
d'œufs. R.
coucoun.
coucounaio,
coucouxai.
ho
(L),
s.
f. Co-
cons
en
général, l'ensemble
des
cocons,
il.
cou¬
coun.
coucouXABiÉ,
s.
f.
Grande
quantité de
co¬
cons,
récolte
de
cocons,
v.
clescoucounado,
pòusito. R.
coucoun.
coucouxas,
n.
p.
Coconas, De Coconas,
noms
de
fam.
Iang. R.
coucoun.
coucouxeja,
coucouleja
(L),
coucou-
nia
(m.),
v.
n.
et
a.
Produire des
cocons en
abondance
;
dorloter,
choyer,
v.
coucouna,
vesiada.
Amant
sa
douço
lengo
d'O
Que
l'a tant,
en
estènt
pichot,
Coucouneja
dins
sa
bressolo.
p.
cappeau.
Se coucouneja,
v. r.
Se
choyer,
v.
poupou-
neja. R.
coucoun.
coucouxET,
coucouxèl
(rouerg.),
s. m.
Petit
œuf ;
petit
cocon
;
petite boîte ovale.
Jo di
coucounet,
jeu d'enfant, où
l'on
creuse
neuf
trous
dans
la
terre
auxquels
on
attribue des valeurs
différentes,
v.
apiata.
R.
coucoun,
coucouxET,
ETO
(rom. cogonot,
lâche),
s.
Personne
qui
se
dodine,
homme
mou,
effé¬
miné,
ée,
v.
vesia.
R.
coucounet
1.
coucouxié,
cocatié
(d.),
coucoutiè
(1.),
s. m.
Coquetier,
petit
vase
où l'on
mange
les
œufs
à la
coque
,
v.
couquiè
;
marchand
d'œufs;
celui
qui
dorlote,
qui aime
à
choyer,
jocrisse,
v.
jan-femo.
Jan
coucouniè, benêt,
jocrisse.
Vese lou bèu coucouniè
Que
me
tournejè
moun
rèire.
a. autheman.
R.
coucoun.
coucouxieras,
coucouxieiras(1.),
s. m.
Grand
jocrisse,
v.
bedigassas.
R.
coucou¬
niè.
coucouxiero,
coucoumèiro
(1.),
cou-
coUjVÈiro
(g.),
s.
f.
Ovaire d'une volaille,
v.
ôuviero
;
lieu
pondent les
poules,
v.
gali-
niè
;
coquetier
pour manger
les œufs
;
mar¬
chande d'œufs
;
marchande d'échaudés,
v.
chauclelairo
;
magnanerie,
v.
magnanariè.
R.
coucoun.
coucouxiHO, coucouxiLHO
(1.),
s.
f.
Soie
grège,
v.
scclo
cruso.
R.
coucoun.
Coucourallo,
v.
coucourello 2
;
coucouran,
v.
coucaras.
coucourda,
coitgourda
(m.),
ado,
adj.
Creux
comme
une
gourde
;
cotonné, ée,
en
parlant des racines,
v.
bagana,
boutis,
cana,
courda,
crespa,
flauja,
rabana,
tana;
rais-
fort coucourda,
radis
cordé. R. coucourdo.
coucourdax
,
cougourdax
(m.),
ano
(rom. cogordan), adj. De la
nature
de la
courge,
cucurbitacé,
ée
; creux, euse,
cotonné,
ée,
v.
coucourda
;
Cougourdan, Cogordan,
nom
de
fam.
provençal.
Nôuguiè
coucourclan,
noyer
qui
porte
de
grosses
noix
appelées
nose
coucourdano,
v.
bournbo
,
coucardo
,
loumbardo
;
rousiè
coucourdan, rosier
à
cent
feuilles;
pero
coucourdano,
poire graveleuse, poire d'étran-
guillon
;
li
coucourdano,
les
cucurbitacées.
R.
coucourdo.
coucourdaxo,
s.
f.
Narcisse, plante
dont
la
fleur
a une
hampe
creuse, v.
anedo,
cour-
bo-dono. R. coucourdan.
coucourdasso, courgourlasso
(1.),
s.
f.
Grosse
ou
mauvaise courge
;
couleuvrée,
bryone,
plante,
v.
briouino, coucourdiè,
tuquiè.
R. coucourdo.
coucourdat, cougourlat
(1.),
s.
m.
Ra¬
goût de
courge,
v.
citrouiat,
coujat. R.
cou¬
courdo.
coucourdeja, cougourdeja
(m.),
cou-
gourdea, cougourdia
(a.),
v.
n.
Aller çà
et
là,
comme
les cucurbitacées,
v.
courdeja.
R.
coucourdo.
coucourdeto, couoourdeto
(m.),
cou-
gourleto
(1.),
s.
f. Petite
courge,
petite
gourde
;
giraumont,
poire à
poudre,
sorte
de
cucurbitacée,
v.
coujet,
pebriero.
1...,590,591,592,593,594,595,596,597,598,599 601,602,603,604,605,606,607,608,609,610,...2382
Powered by FlippingBook