Lou Tresor dóu Felibrige - page 639

COUNSOURAN
GOUNTENGIOUN
631
Counsouno,
v. counsono.
COUNSOURAN
(lat.
Consoranni),
s.
m.
pl.
Consorans
ou
Gonsuarans,
ancien
peuple
d'A¬
quitaine,
qui habitait
vers
les
sources
de la
Garonne,
v.
Couseran,
Liziè-
(Sant-).
Counspira,
counsta,
counstanço,
counstant,
Counstantin,
counstituï,
counstregne,
coun-
struire,
v.
couspira, cousta,
coustànci,
cous-
tant,
Coustantin,
coustituï,
coustregne,
cous-
truire
;
counsul,
v.
conse.
counsulXri,
coussoulal
(1.),
àrio
ou
àri
(cat.
esp.
port,
consular,
it. consolaré,
lat.
consularis),
adj.
ets.
Consulaire; celui
qui
a
été
consul,
v.
capeirouna.
Davans lis
ome
counsul'ari.
calendau.
Vilo
counsulàri, ville administrée
par
des
consuls
(vieux).
COUNSULAT, COUNSOULAT et COUSSOU-
j,at
(1.),
(rom.
consolat,
cossolat, cossolhat,
cat.
consulat, consolat,
esp.
port,
consu-
lado, it. consolato, lat.
consulatus),
s. m.
Consulat
;
magistrature
municipale annuelle,
qu'on
trouve
établie
à
Arles
et
à
Béziers dès
1131,
à
Montpellier
en
1141,
à
Nimes
en
1144,
à
Avignon
en
1146,
à
Toulouse
en
1147, àNar-
bonneen
1148
;
hôtel de ville
(vieux),
v. cou-
muno.
Lou
libre
dóu
Counsulat
de la
mar,
an¬
cien
code
maritime
rédigé
en
catalan,
ap¬
prouvé
au
13e
siècle
par
le
comte
de Provence
et
le roi de
France,
et
jadis obligatoire dans la
Méditerranée
;
l'oustau dóu
counsulat, l'hô¬
tel
de ville
;
lou
counsoulat de Mount-Pe-
liê, la mairie de Montpellier.
counsulta, counsurta
(m.), (cat.
esp.
port,
consultar, it. lat.
consultaré),
v. a.
Consulter,
v.
avisa, eounseia.
Se
faire counsulta,
consulter les méde¬
cins
;
avoucat
counsultant,
avocat
consul¬
tant.
Counsulto leis
astre,
Se fara bèu tèms.
n.
saboly.
Se
counsulta,
v.
r.
Délibérer, conférer
en¬
semble.
Counsulta.,
counsultat
(1.
g.),
ado,
part.
Consulté,
ée.
counsultaire, arello,
airis,
airo
(cat.
osp.
lat.
consultor),
s.
et
adj. Celui,
celle
qui
consulte,
consulteur.
Li counsultaire
luei
trop
barjaire.
s
.
lambert.
H.
counsulta.
COUNSULTATIÉU,
ivo,
adj. Consultatif, ive.
R.
counsulta.
COUNSULTO, COUNSURTO
(m.),
COUNSUL-
tacioun,
counsultaciéu
(1.), (cat.
esp.
port,
it.
consulta,
cat.
consultaciô,
esp.
consul-
tacion, it.
consultazione, lat. consultum,
consultatio,
onis),
s.
f. Consultation,
v.
a-
cèdi.
Vosto counsulto
es
pas
finido.
moquin-tandon.
N'i'a
foueço
que
vènon de bèn luen li faire
coun¬
sulto.
p.
vidal.
counsuma,
counsouma
(1.),
(rom.
cat.
esp. consumar,
it.
consumaré,
lat.
consum-
mare),
v. a.
Consumer,
v.
coumbouri
;
con¬
sommer, v.
abona, acaba,
chabi,
gausi.
Se counsuma,
v.
r.
Se
consumer,
v.
demesi,
sumi.
Fau que
pèr Dieu
motin cor
s'alume,
Que
pèrié plaire
se counsume.
a.
autheman.
PROV.
Se
counsuma coume
un
iros
de bos.
Se
counsuma
à
pichot fié.
Counsuma,
counsumat
(l. g.),
ado,
part.
Con¬
sumé
;
consommé, ée.
COUNSUMACIOUN
,
COUNSUMACIEN
(
m.)
,
counsumaciéu
(1.
g.
d.), (cat.
consumaciót
esp.
consumacion,
it.
consumazione,
lat.
consummatio,
onis),
s.
f.
Consommation,
v.
acabamen, manjamen.
counsumaire,
arello,
airis, airo
(port.
■consummador,
it.
consumalore),
s.
et
adj.
Consommateur,
trice
;
consumant,
ante,
v. a-
benaire. R.
counsuma.
counsumat
(it.
consumato,
esp.
consu-
mado, b.
lat.
consummatum),
s. m.
Con¬
sommé,
v.
broui.
R.
counsuma.
counsume,
counsùmi
(a.),
(esp.
consumo,
it.
consuma,
consumo),
s. m.
Consomption,
v.
delenc
,
secariè
;
consommation,
v.
abe-
nage
;
déchet, diminution, dépense,
v.
degai,
estrai.
prov.
Femo,
sartan
elume,
Soun d'un
grand
counsume,
la
femme, la
poêle
et
la
lampe
usent
beaucoup
d'huile. R.
counsuma,
counsumi.
counsùmi,
counsoumi
(rouerg.),
coun-
semi
(1.), (rom.
cat.
esp.
port,
consumir, it.
lat.
consumere),
v. a.
Consumer,
user,
pour¬
rir,
v. counsuma.
Counsumisse,
isses, is,
iss'en,
issès,
is-
son;issicu;
iguère;
irai; iriéu;
isse, is-
sen,
issès
;
igue
;
igu'esse
;
counsument.
Se counsumi,
v. r.
Se
consumer
;
pourrir,
v.
coumbouri,
sumi.
Que
te
sèr
de
te
plange
e
de
te
counsumi
!
p. de
cortète.
Mes sel
cos
à
la
pouirituro
Es
coundannat,
i'a
quicon mai
Qu'es
al-dessus
de
lanaluro
E que se
counsumis
jamai.
j.
castela.
Counsumi,
counsumit
(1.
g.),
ido,
part.
Con¬
sumé
par
le feu
ou
la
putréfaction.
Serièi lèu
counsumido.
Se
te
vesièi pas pus.
a.
guiraud.
counsuro
(for.
consure),
s.
f.
Voiture
qui
sert
au
transport
des pièces de bois,
en
Forez
et
en
Auvergne, où l'on
nomme
«
consurée
»
le
contenu
d'une
« consure
»,
v.
càrri.
R.
counmessuro.
counsustancialamen
( it.
consustan-
zialmente), adv. Consubstantiellement.
R.
counsustanciau.
counsustancialita,
counsustanciali¬
tat
(1. g.),
(cat. consubstancialitat,
esp.
consustancialidad,
it.
consustanzialita),
s.
f.
Consubstantialité.
R. counsustanciau.
counsustanciau,
counsust
a
nci
al
(1.),
alo
(cat.
esp.
port,
consubstancial,
it.
con-
sustanziale,
lat.
consubstantialis), adj.
t.
de
théologie. Consubstantiel,
elle.
counta, counda
(g.),
cunta
(a.),
(suisse
contà,
rom.
cat. esp.
port,
contar, it.
con¬
taré
;
val. cuvuntà, parler à
quelqu'un
;
lat.
conventare),
v. a.
Conter,
raconter,
v. ra-
counta;
pour
compter,
v.
coumta.
Conte,
ontes, onto, ountan,
ountas,
on-
ton,
ou
(a.)
couénti,
ouentes,
ouento,
ou
(nie.) cuènti,
uentes, uento, untan,
untas,
ouenton,
uenton
;
countave
:
countere
;
countarai
;
countarièu
;
conto,
ounten,
ountas;
que
conte; countèsse
;
countant.
Counta
floureto,
conter
fleurettes;
n'en
counta
de
bello,
n'en
counta
que
tubon,
en
conter
de
belles
;
que
contes
de bèu ?
que
dis-
tu
de
nouveau
?
prov.
Quau i'es
esta,
La
pòu
counta.
Se
counta, v. r.
Se
figurer, croire
que.
Counta,
countat
(1.),
ado,
part.
Conté,
ée.
countacii!
sorte
d'exclamation
et
de
terme
iujurieux usités
en
Piémont.
Cinq
boufo,
va,
countach
I
r.
serre.
Countach
est
peut-être
une
corruption
de
quento
acho
!
usité dans les Alpes
avec
le
sens
de
«
quelle
posture
! quel
type
!
»
v.
acho.
countado,
n.
p.
De Contade,
nom
de
fa¬
mille nobiliaire de Guienne.
countagioun, countagien
(m.),
coun-
tagièu(1.
g.d.), (cat. lat. contagio,
esp.
conta¬
gion,\i. contagione),
s.
f.
Contagion.
Au
temps
ae
la
peste,
on
disait
par
euphémisme
la
coun-
tagioun.
couNTAGious,
ouso,
ouo
(rom.
cat.
con¬
tagiós,
it.
contaqioso,
lat.
contaqiosus),
adj.
Contagieux,
euse.
L'esèmple
en
Niço ja devèn
countagious.
j.
rancher.
COUNTAIRE, ARELLO, AIRIS, AIRO
(roin.
comtaire,
cat. esp.
port,
contador,
it.
con-
tatore),
s.
et
adj.
Conteur,
euse,
v.
racoun-
taire.
Sàbi bèn
qu'un
simple countaire
Es pas
tengu
de
cerca
l'entencien.
j.-f. roux.
As
fiers récits
del
grand puple
countaire.
j.
jasmin.
R.
counta.
Countairo,
v.
coumtairo.
countamen
(rom.
cat.
contamen, it.
con-
tamento),
s. m.
Action
de
conter,
narration,
v.
dedu,
raconte.
R.
counta.
countaralho,
s.
f. Conte
de
veillée,
sor¬
nette,
dans
l'Aude,
v.
sourneto.
Aquelosmouninos
me
memoron uno
countaralho.
a.
pourès.
R. countaire.
countarja,
v.
n.
Causer,
bavarder,
en
Fo¬
rez, v.
barja, devisa.
R.
counta.
Countarole, countaroula,
v.
countourrole,
countourroula
;
Countastin,
v.
Coustantin.
countat, countact
(1. g.),
(cat.
contacte,
it.
contatto,
esp.
port,
contacto, lat.
contac-
tus),
s. m.
t.
se.
Contact,
v.
toco.
counte,
s. m.
Traverse
qui contient
et
re¬
lie
plusieurs
pièces de
bois,
en
bas Limousin,
v.
traversiè
;
pour
conte,
v.
conte
;
pour
compte,
v.
comte;
pour
comte,
v.
comte.
R.
counteni.
COUNTEIRAU,
COUNTEIRAL
,
ALO
(rom.
conteiral, it.
esp.
conterraneo,
lat. conter-
raneus),
adj.
et
s.
Compatriote (vieux),
v.
coumpatrioto,
païs
;
contemporain, aine,
qui
est
du
même
âge,
en
Limousin.
Lous dous
prouvèrbis
soun
counteiraus.
j.
roux.
countempla
(rom.
cat.
esp.
port,
contem¬
plar,
it.
lat.
contemplaré),
v. a.
et
n.
Con¬
templer,
v.
bada, bela, chala.
Countèmple,
cmples, èmplo, emplan,
emplas, èmplon.
Sian
pas
vengu
pèr countempla d'aucèu.
j.
roumanii.le.
Countempla,
countemplat
(1. g.),
ado,
part.
Contemplé,
ée.
Dins
ta
santo
doulour
long-tèms t'ai countemplado.
p.
du caulon.
COUNTEMPLACIOUN
,
COUNTEMPLACIEN
(m.),
COUNTEMPLACIÉU (1.
g.
d.),
(rom.
esp.
contemplacion,
cat.
contemplació, it.
con-
templazione, lat.
contemplatio, onis),
s.
f.
Contemplation,
v.
estàsi.
Encountemplacioun,
en
contemplation.
Dins la
countemplacioun de sis obro
tant
bello.
a.
tavan.
COUNTEMPLADOU,
COUNTEMPLAIRE,
A-
RELLO, AIRIS,
Aïllo
(rom.
contemplaire,
contcmplador,
cat.
esp.
port,
contemplador,
it.
contemplatore),
s.
et
adj. Contemplateur,
trice,
v.
alucaire,
badaire.
Un
grand countemplaire de la
naturo
espeta-
clouso.
arm.
prouv.
R.
countempla.
COONTEMPLATIÉU,
IVO
(rom.
cat.
contem¬
platiu, iva,
esp.
port.
it.
contemplativo),
adj. Contemplatif,
ive,
v.
belaire.
De la
bènta
la font
premiero
Enébrio
de lumiero
Toun iue
countemplatiéu.
isclo
d'or.
Lis
amo en
Diéu
countemplalivo.
p. f.-xavier.
countempouran,
ano
(esp.
contcmpo-
raneo,
lat.
contemporaneus),
adj.
t.
litté¬
raire.
Contemporain,
aine,
v.
counteirau.
Un fiasco de vin
vièi, countempouran
dóu
rèi
Reinié.
arm. prouv.
couNTEïîciN(rom.
contens,
émulation,
dé¬
bat),
n. p.
Contencin,
nom
de
fam. provençal.
COCNTENCIOUN, COUNtencien
(m.),
coun-
TENCiÉu
(1. g.),
(rom.
contenson,
cat.
con¬
tenció,
esp.
contencion,
it. contenzione,
lat.
contentio,
onis),
s.
f. Contention.
1...,629,630,631,632,633,634,635,636,637,638 640,641,642,643,644,645,646,647,648,649,...2382
Powered by FlippingBook